Di sala 1996’an de hevala min beşdarê geryaneke perwerdeyê bû û çû Auschwitz'ê. Dema ew vegeriyabû, bi rojan bi ser xwe ve nehatibû. Tim û tim bahsa kûlîlkên gulesoran ku li seranserê kampa tûnekirinê şîn hatibûn kir. Bahsa îşkenceya mehekê ku di sala 1985’an de me bi hev re dît, kir û got “me serpêhatiyên xwe gelek girîng didît!”
Ger ku ez koçî Almanyayê nebûma, bi îhtîmaleke mezin, min ê têkiliya di navbera pêşeroja xwe, bîranînên xwe, têkiliya di navbera pêşeroj û bîranînên kurd, ermenî, elewî, mûsewî û rûman de, fêm nekiribûya. Ne mimkûn bû ku min cudatiya di navbera wan de fêm bikiraya. Wê tu haya min ji mînaka “baxçevan-baxçe” tunebûya, min ê zû bi zû fêm nekira ku tişta bû sedema komkujiya ermeniyan a 1915’an “ne serhildana ermeniyan e”, berevajî vê, sedem projeya avakirina ‘’Dewleta tirk- misliman-sûnî” ya Jon Tirkan e. (Prof. Dr.