Ji ber vê yekê ezê jî di vê lêkolînê de, him paradîgmayên sereke, him jî yên li dijî van binirxînim. Mînak; Gelek caran di lêkolînan de şer weke “pirsgirêka gelên bindest“ tê binavkirin. Gelo çima weke “pirsgirêka gelên serdest” nayê binavkirin? Yan jî daxwazên gelên bindest wek xetereke mezin tê pejirandin. Lê pişgiriya mafê gelên bindest weke pirsgirêk nayê hesibandin. Ji ber vê yekê zelalkirina teoriyan, metod û binavkirinan pir girîng in.
Modernîzm weke teorî li hember Teoriya Emperyalîzmê derketiye. Galtung têkiliya emperyal weke bikaranîna hêzê ya ji bo têkiliyên newekhev têdigihê ku neteweya navendî li ser neteweya li kêlekê bi kar tîne. Modernîzm têkiliyên ser-bin û derdor-navend’ê weke pirsgirêkên binyadî yên nava pergalê dibîne ku li gora wê, pergal bi xwe dikare heq ji wan derkeve. Li Tirkiyeyê teorîsyenên ku meyla wan li ser rastgiriyê ye xwe baş li teoriya Modernîzmê girtine, fikra çepgir jî her li derve li Emperyalîzmê gerriyaye, nexasim Antî-Amerîkanî weke Antî-Emperyalîzm fêm kiriye.