Tevahîya bîranînê çalakîyeke sîyasî ye. Em vê ji axaftina yekşemê digirin ya ku awayê îfadeyên wê yên piranîya caran lihevhatîanîn û pirbare, ser hin nîyetan digirin. Salvegera 75an ya azadkirina kampa tunekirinê ya Auschwitzê ji bo vê yekê bû nîşaneke din.
Paradokseke Sartre heye.
Di nîsana 2018an de, Parl
Ev salek e ku bajarên ku herêma xweser a li Mindanao ya misilman pêk tînin, ji bo afirandina «Herêma xweser Bangsamoro li Mindanao ya misilman» -
Du sal piştî şerê dijwar ê Marawî, kamyonên barkêş hê jî bermahîyên xirbeyan, ji wargeheke ku ketibû ber tofanê, dikşînin. Ji ber mezinahîya malwêranîyê, ev dever herî zêde bû hedefa êrişan, ji alîyê şênîyê vir ve wekî «Zemîna Sifir» jî tê binavkirin.
Bi awayekî darîçav ji ber seferberîya li dijî reform û çaksazîya teqawîtbûnê metelmayî, ev Partîya Komarxwazan a hilbijartî ji nava kezebê qîrînekê ji xwe dide der: “Gelo haya we ji we heye: Heger em di Komara 4ê de bûna, hikûmet dê ji mêj ve biketa”. (1) Û tevî vê zilam serokkomar Emmanuel Macron rexne dike, ji ber ku pesnê “îstîqrara” sazîyên fransî dide.
Em behsa wan demên berê dikin, hingê hîna Instagram tunebû.
Di pêşanîya (şow) xwe ya dawîn a G5ê de, Rocio Berenguer “yekem qanûna cîhanî ya nav cûreyan” pêşnîyar dike, ku pêşeroja jîyanê bixwe jî misoger bike. Di bawerîya xwe ya xurt a bi “di çêbûna merivî de pozbilindîyek heye ku dest pê kirîye ji ber pêdivîbûnê dişkê” de, ew bi vî awayî daxwaza beşdarbûna xwe ya vebûna “zevîyeke nû ya tiştên mimkin” (1) rabighîne.
12ê adarê, serokwezîrê brîtanî Boris Johnson radigihand ku welatê wî dê bikeve nava qûmareke rîska wê herî hindik.
Ji meha çileya pêşî ya 2019an vir de li cîhanê zêdeyî 1.5 milyon (08.04.2020) mirov bi vîrusa koronayê (COVID-19) nexweş ketine û her roj hejmar zêdetir dibe (WHO, 2020). Herweha her roj mirina bi COVID-19 zêdetir dibe û ne dîyar e ev nexweşî dê kengî were rawestandin. Heta niha % 2-3kes ji ber COVID-19 dimirin (Wu, 2020).