Raperîna ku cîhana ereb dihejîne lawaz nabe û li welatên nû belav dibe, bi taybetî jî li Sûriyê. Li Fasê tawîzên melikî xwepêşandan bêtesîr nekirin (Ignace Dalle, rûpel 10). Ev serhildan hemû berê xwe didin elîtên xwe di ser dewletê re bi cih kirine û welatê wan talan dikin (Samir Aïta, rûpel 11). Li Lîbyayê Albay Qedafî petrola xwe pêşkêşî şirketên rojavayî kir û dema ev dikir jî xelkê Lîbyayê ditepisand (Jean-Pierre Séréni û Rachid Khechana, rûpelên 8 û 9ê).
Gelo em dikarin li şerê ku li Malîyê diqewime têbigihin, heke ku em jîyan û debara zehmet a eşîrên ku çolên fereh ên Sahrayê şên dikin, nebînin? Alaya hêmanên serhildêr, bila ya îslamîzma tundrew be jî, ev yek tu tiştî der barê daneyên dunyewî, aborî, civakî û sîyasî de naguherîne, weke li Libnan, Iraq, Îran yan jî li Filistînê.